NAD NARWIĄ
Marii Łapińskiej
Idę leśna drogą
w zieleni wiosny,
obok kępy brzóz,
rzędy olszyn
i dęby o szerokich konarach.
Na piaszczystych łęgach
pola macierzanek, rumianków,
rozchodników,
ani kropli deszczu,
tylko wszechobecny wiatr,
co glebę uboży.
Niebo przegląda się w wodzie
prawie krystalicznej,
w tataraku
pluskające ryby.
W słonecznym powietrzu
chóry ptaków,
głos kukułki
na szczęście.
maj, 2003
DO OBRAZU JANA KOCISTRA
Samotne
drzewo nad stawem
jak człowiek
pochylony brzemieniem lat.
Ciążą ramiona,
korzenie silnie
trzymają się ziemi,
a duch ulata w niebo,
bo czas osłabia siły.
Na widnokręgu las
rozśpiewany chorałami wiosny
pod niebem błękitnym
jak ze snu.
SPOWIADAM SIĘ
Każdą darowaną chwilą,
podziwem nad wielkością
DZIEŁA STWÓRCY,
bliznami bólu,
co przepływa przez serce
w latach
deptania godności.
Dziękuję
z pokorę
ze dar widzenia
dna czasów
i świadomość
nadziei.
DROGOWSKAZY
Bywa tak,
że zasady wpajane przez lata,
rozpływają się nagle
jak ślady na piasku,
puste potrzeby chwil
niszczą ich trwałość
i siłę.
Bywa,
że drogowskazem
złe wzory
fałszywych przyjaciół,
żądza użycia
spychają prawość
na miejsce
ostatnie.
PRZYSTAŃ
Wyrwać się z blokowiska
stu okien
z koszarowej klatki
o zapachu nikotyny,
tanich potraw,
nie kończących się
remontów.
Znaleźć azyl
w górach,
w lesie pachnącym żywicą,
w przystani
czystego powietrza.
DO MIECZYSŁAWA
Nie spotkaliśmy się na Centralnym
w końcu maja,
a tyle obiecywałam sobie
w drodze powrotnej z rodzinnego domu.
Tam wszystko jak w dzieciństwie,
słońce nad ogrodem, nad sadem.
Tylko patrzeć, jak za siądziemy do stołu,
Mama poda kolację,
a Ojciec odmówi wieczorną modlitwę.
Jeszcze słyszę Twoje kroki, słowa,
na grobie Rodziców,
znicze, które zapaliłeś
na Wielkanoc
Słońce
pozostawiło na Podlasiu cień.
Za wcześnie
wybił dla Ciebie
dzwon.
Warszawa, 8.06.2003
PODARUNEK
Joasi
Każde stworzenie ma prawo do wolności
Horacy
Najbardziej delikatne
są owoce morza, choć
świat głębin wychował je
w ciemności.
Przywożę Ci znad Bałtyku muszelki różnej wielkości,
kryształki jantaru,
co od wieków bogacił
ludzi odważnych,
kamienie oszlifowane
przez fale i piasek morski.
Najpiękniejsze połóż
we wschodniej stronie akwarium
Jaszczurce z Tajwanu
niechaj przypomina jej
odległy kraj.
NOCĄ
Pamięci Męża
Zaglądam w siebie
w godzinach nocy szczególnych,
rocznicowych,
za dnia czas
zbyt szybki,
myśli w pośpiechu.
Noce uczyły nas
sztuki kochania,
jak drzewa wiosną,
kołysząc niebo.
Nie było cieni,
tylko radość
w zasięgu oczu
i rąk.
14.04.2003
ZE WSPOMNIEŃ
III.
Januszowi
Na stole
kosz z owocami,
obok bukietu
jesiennych kwiatów
we wszystkich kolorach
tęczy.
Pod powiekami
rodzinny sad
prawie w dotyku,
stare brzemienne jabłonie
wypielęgnowane ręką ojca,
pochylone przez burze
po jego odejściu.
Matka wygląda przez okno,
wyciera łzy fartuchem,
potem idzie w cień sadu
coraz wolniej i wolniej.
ZE WSPOMNIEŃ
II.
Barbarze
Podlaskie łąki
najczęściej w snach
z wieńcem kaczeńców
nad strumieniem
w dębowobrzozowym zagajniku
w słońcu błękitnej przestrzeni.
Lekki wiatr
z litanią wiosen
niebo i ziemię kołysze,
odchodzi i nadchodzi,
przysiada na miedzach
wśród ozimin,
na leśnych polanach
bezsenny jak obłoki.
Tylko uklęknąć
w podzięce za dar
życia.